Такава ли ме искаш –
демонично пряма и себична?
Едва забележима усмивка
на лицето ми посърнало.
Такава ли ме искаш –
безпощадно нагла и хаотична?
Очи, кръвясали от сълзи,
изтекли по отминалото щастие.
Такава ли ме искаш –
постоянно слаба и коряща се?
Тихо секнал детски смях,
заседнал накъде във гърлото.
Такава ли ме искаш –
фатално горда и непреклонна?
Сърце, изстинало за чувства,
различни от гнева и обидата...
Такава ли ме искаш –
метежно озлобена и апатична
към всичко, което не си ти?
Имаш ме! Такава ти ме пожела.
28.09.2008
Няма коментари:
Публикуване на коментар